Laatst liep ik ergens in Haarlem en had ik nog maar 6,5 minuut om mijn trein te halen! Tijdens het rennen bedacht ik me: dit is de duur van de korte film. Wat een waanzin en wat een absurd idee is het geweest om die 6,5 minuut te vullen met 9 acteurs, 40 figuranten, 4 locaties, 40 personen crew en met een gigantisch geschilderd vrouwfiguur als hoofdrol. Zij was 2,20 m hoog!
En dat het ook nog allemaal gelukt is. Dat is een wonder. Want och ach en wee… wat een werk zit hierin! Ik neem mijn petjes af voor alle makers die hier bij de ontmoeting een 6 minuten film hebben gemaakt.
Hierbij een klein verslag van de (leuke) lange tocht: Het begint allemaal al bij de moeilijkheid van een aanvraag schrijven. Het is en blijft ingewikkeld om iets dat jij in je hoofd hebt een beetje leuk te verkopen aan anderen. Dat is een lang wikken en wegen van woorden. Het was daarom ook een feest toen we hoorden dat we de film mochten gaan maken met Millstreet Films en de VPRO.
Dan komt de volgende hindernis. De crowdfunding. Niemand vindt het leuk om geld te vragen, maar toch maar proberen om een zo leuk mogelijk promotiefilmpje te bedenken om je achterban zo gek te laten zijn om je een beetje geld te doneren.
Met het kleine potje met geld begin je aan de pre-productie. Het team verzamelen. Maar wow! Film maken is duur! Daar heb ik me wel echt op verkeken. Mijn plan was om al mijn mensen een beetje te betalen. Ook de acteurs. Ik ben zelf acteur en ik weet hoe vaak je onderaan de lijst wordt gezet wat betreft betalingen. Deze ambitie was helaas te hoog gegrepen. Veel geld gaat op aan huur van materialen. Dus het werd toch hosselen hosselen hosselen. En op de blote knieën van dankbaarheid.
Ik zou het bijna vergeten, maar ondertussen heb ik ook vele uren doorgebracht in mijn atelier in de voorbereiding van het schilderij. Ik heb tientallen schetsen gemaakt van een vrouwfiguur. Tot ik haar uiteindelijk had gevonden. Nu moest ze nog van potlood op A4 formaat naar verf op 2.20 formaat.
Toen de 2 draaidagen! Dat was spannend. We draaiden in maart. De dagen ervoor sneeuwde en stormde het. Maar als een godswonder klaarde het op 14 maart op. Dag 1 draaiden we in het LAM museum. Daar ging alles boven verwachting goed. Op dag 2 liep alles in de soep. We begonnen zonder stroom. De aggregaat was kapot. Onze gaffer was doodziek. Een acteur had zich vergist in de tijd en moest vroegtijdig weg. Van dat soort dingen.
“Dat regel je wel in de edit.” En inderdaad. Dat ben ik met Marre Bonke allemaal gaan regelen in de edit. We hebben 4 dagen in haar studio (een schip onder waterniveau) zitten puzzelen aan de reis van het vrouwfiguur. Daarna de geluidstudio in met Jesse en Zoë. Toen de colorgrading met Rachel. Titelontwerp met Zindzi. En zelfs nog VFX met Youri. Het was echt een wildwaterbaan.
Tot aan de premières in Kinepolis in Utrecht en in het EYE in Amsterdam. Het was te gek om de korte film op zo’n groot scherm te zien, met rete goed geluid en zoveel mensen in de zaal.
Tot zo ver het korte verslag van de lange tocht van de korte film. Ik heb er heel veel van geleerd, inspirerende mensen ontmoet en mijn ambitie om meer te maken is aangewakkerd. Op naar de 15 minuten!
.jpg)
