De onzekere genderqueer Jae wil diens moeder trots maken door haar in diens opgebouwde leventje mee te nemen. Als diens moeder het contact oppervlakkig blijft houden, zoekt Jae tevergeefs de confrontatie op. Jae komt thuis van diens werk in een rommelig appartement. Jae doet niks lievers dan tekenen en vergeet hierdoor helemaal de tijd. Haastig maakt Jae het appartement aan kant, kookt en verruilt hun comfortabele outfit voor iets netters. Jae is helemaal klaar voor hun belangrijke bezoek. Zonder echt gedag te zeggen komt Jae’s moeder Marie het appartementje binnen. De twee zitten in ongemak aan tafel, Jae probeert een gesprek op gang te krijgen. Als Marie over het weer begint is Jae met stomheid geslagen, is ze dan echt niet in diens leven geïnteresseerd? Jae twijfelt, aankaarten, confronteren of laten gaan? Jae weet dat die hun moeder toch niet kan veranderen. Uiteindelijk besluit die Marie te accepteren voor wie ze is, maar ook zichzelf. Marie kan het misschien niet uitspreken, maar Jae weet, ik ben genoeg.
